ทุกๆการเดินทาง มักจะให้อะไรเรากลับมาเสมอ ไม่ว่าการเดินทางครั้งนั้นมันจะใกล้หรือไกล สั้นหรือยาว นอกจากผิวที่ดำขึ้น ความปวดเมื่อยจากการแบกเป้ รวมไปถึงความจนหลังจากจบทริปแล้ว การเดินทางกลับยังสอนบางอย่างและให้อะไรกับเรามากกว่านั้น การเดินทางก็เหมือนกับเราอยู่ในห้องเรียนใหญ่ๆ เราเรียนทฤษฎีผ่านอินเทอร์เน็ตหรืออ่านหนังสือเพื่อหาข้อมูล และลงมือปฎิบัติมันในการเริ่มทริป แต่ไอ้เจ้าห้องเรียนเนี้ย มันดันเป็นห้องเรียนที่ไม่มีหลักสูตรตายตัวที่คำนวณออกมาแล้วจะตรงอย่างที่อ่านมาและใจหวังเป๊ะๆ ทำแบบนี้แล้วจะได้แบบนั้น ไปที่นั่นแล้วจะเจอแบบนี้ โอ้ยย มันไม่มีความแน่นอนเลย
เพราะอย่างนั้นเอง ถึงจะเป็นสถานที่เดียวกัน ช่วงเวลาเดียวกันก็ตาม สิ่งที่แต่ละคนรู้สึก มองเห็นได้รับ ก็จะมีมุมที่แตกต่างกันไป และนี่เป็นในส่วนของพวกเราเอง ว่าตลอดการเดินทางที่ผ่านมาทั้งทริปเล็กทริปย่อยนั้น เราได้อะไรกันมาบ้าง
- มิตรภาพ
การเดินทางจะพาเราไปเจอผู้คนใหม่ๆ ถึงตอนเริ่มคุยกันแรกๆเราจะรู้สึกเกร็ง เขินบ้างอะไรบ้างแต่ตอนสุดท้ายอาจจะงงได้ว่านี่คุยกันขนาดนี้สนิทกันมากี่ปีวะเนี่ย นอกจากจะได้มิตรภาพกลับมาแล้วเรายังได้แรงบันดาลใจจากนักท่องเที่ยวคนอื่นๆกลับมาด้วย บางครั้งเรายังได้ไปสถานที่ใหม่ๆ ได้กินอะไรแปลกๆที่ไม่ได้มีบอกไว้ในไกด์บุ๊คจากคุณลุงคุณป้าที่เราแค่หยุดแวะซื้อของแก นี่เป็นสิ่งที่การเดินทางจบลงแต่บางทีเรายังจำมิตรภาพเหล่านี้ได้ดีกว่าข้อมูลสถานที่ที่ไปซะอีก
- เวลา
เราเป็นประเภทที่ว่าถ้าไปเที่ยวห้าวัน ก็จะใช้ชีวิตเหมือนว่าทั้งชีวิตตัวเองมีมันอยู่แค่ห้าวันเนี้ยแหละ ไม่คิดเรื่องอื่นคิดแต่เรื่องเที่ยว ต้องวางแผนเวลาให้รู้สึกว่าออกบ้านทั้งทีแล้วเอาให้คุ้มที่สุด แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องออกลุย แอดเวนเจอร์ โลดโผนมันตลอดทั้งทริปอะไรแบบนั้นนะ แต่การเดินทางสอนให้เราใช้เวลาเป็น เวลาที่ควรให้ตัวเองได้หยุดพักการจากเดินในเมืองเหนื่อยๆมาเป็น นั่งจิบเบียร์ชมวิวอยู่ที่ไหนซักที่ เวลาที่นอนอยู่ที่พักบ้างก็ได้ไม่ต้องเที่ยวมันแน่นครบทุกวัน และความสุขบางทีมันก็จากสิ่งง่ายๆแบบนี้เนี้ยแหละ
- ค้นพบอีกด้านของตัวเอง
เราจะรู้จักตัวเองมากขึ้นผ่านการเดินทาง เราจะรู้มากขึ้นว่ามีอะไรที่เราชอบอีก อะไรที่ทำได้เพิ่มขึ้นมา มีหลายๆเรื่องที่ถ้านั่งคิดอยู่ที่บ้านว่าจะทำเราคงปฎิเสธไปแล้วว่าไม่ทำหรอก ทำไม่ได้แน่ๆน่ากลัว แต่พอออกเดินทางเท่านั้นแหละ สิ่งรอบข้างมันจะเป็นแรงผลักดัน (พร้อมกับกดดันไปด้วย)ให้เราทำ มาทั้งทีจะไม่ทำหรอ กลัวอะไรคนอื่นก็ทำ สุดท้ายถึงบางครั้งเราจะทำมันด้วยความกล้าๆกลัวๆ แต่มันก็เป็นความภูมิใจเล็กๆนะว่า ฉันก็ทำได้เหมือนกันนะเนี้ย!
- ความมั่นใจ
เรากล้าที่จะพูดคุยกับคนแปลกหน้ามากขึ้น กล้าที่จะถามเมื่อหลงทาง กล้าที่จะเถียงเมื่อรู้สึกว่าโดนโกง สิ่งเหล่านี้เราเริ่มเป็นไปทีละนิดเรื่อยๆโดยอัตโนมัติ ส่วนใหญ่ประเทศที่ไปต้องใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก แกรมม่าห่วยแล้วไง อยู่ที่ไทยเราคงไม่กล้าพูดแน่นอน แต่พอเดินทางปุ๊ป มันทำแบบนั้นไม่ได้หนะสิ ถ้าเราไม่ยอมพูดไม่ถามก็จะไม่รู้ เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวมั่นๆมึนๆด้านๆเข้าไว้
- ประสบการณ์
สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ต้องได้แน่ๆไม่มากก็น้อย ทุกๆการเดินทางมันไม่ได้ราบรื่นอยู่แล้ว อาจจะมีหลงบ้าง โดนโกงบ้าง แต่นั่นก็ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ นอกจากประสบการณ์แย่ๆจะทำให้การเดินทางของเราสนุกมากยิ่งขึ้น และเมื่อมองย้อนกลับไปก็ถือว่าเป็นความทรงจำดีๆ ไอ้เรื่องราวระหว่างการเดินทางที่เราเจอเนี้ยแหละ มันจะเป็นเครื่องมือเสริมภูมิคุ้มกันชั้นดี ที่คอยอัพเวลให้เราแกร่งและถึกขึ้นในการเดินทางครั้งต่อๆไป
